En dépit de ses responsabilités d’épouse et de mère – et du plaisir que cette vie lui procure- Lucia Radochonska est une enfant, la même qui tente inlassablement de prolonger la douceur des premières années vécues dans sa Pologne natale. Avant d’avoir elle-même une petite fille (son actuel modèle de prédilection), Lucia a longtemps photographié les petites immigrées, principalement des Turques, de son voisinage. Elle les emmenait dans les prairies et les vergers du Pays de Herve pour ce qu’elle appelle la « cueillette d’instants magiques » et immortalise leurs expressions, leurs attitudes figées dans des atours qu’on imagine volontiers retrouvés dans une malle poussiéreuse au fond d’un grenier. Les petites filles modèles qui posent pour elle semblent plus appartenir à l’univers de Lewis Carroll ou aux fantaisies mythologiques de Julia Margaret Cameron qu’aux romans moralisateurs de la Comtesse de Ségur. N’ayant déjà plus l’innocence de la prime enfance, pas encore femmes mais déjà conscientes de leur pouvoir de séduction – et en jouant - , elles n’auraient pas déplu au Révérend Dodgson.
Née en 1948 à Bolestraszyce (Pologne). S’installe en Belgique en 1958.
1969-72 : Etudes de photographie à l’institut Supérieur des Beaux-Arts saint-Luc (Liège). Vit à Retinne. Depuis 1973, nombreuses expositions personnelles et collectives à Cologne, Bruxelles, Anvers, Paris, Rochester, Boston, Milan, Liège, Eindhoven, Montpellier, Gand, Sarrebourg.
Geboren in 1948 te Bolestraszyce (Polen).
Woont in België sedert 1958.
1969-72 : Studeert fotografie bij het Institut Supérieur des Beaux-Arts Saint-Luc (Luik). Woont te Retinne. Sedert 1973, meerdere individuele tentoonstellingen te Keulen, Brussel, Antwerpen, Parijs, Rochester, Boston, Milaan, Luik, Eindhoven, Montpellier, Gent, Sarrebourg.
Ondanks de verantwoordelijkheid – maar ook het plezier dat zijn er aan heeft – als echtgenote en als moeder is Lucia Radochonska een kind gebleven op zoek naar de zachtheid van haar eerste levensjaren in haar geboorteland Polen.
Vóór zijzelf een dochtertje kreeg (momenteel haar lievelingsmodel) heeft Lucia lange tijd Turkse immigrantenkinderen uit haar buurt gefotografeerd. Zij nam hen mee naar de weiden van het Land van Herve omer wat zij noemt « het magische moment te plukken ». Op die manier heeft zij hun gezichten, gelaatsuitdrukkingen en gedrag vereeuwigd in een dekorum dat regelrecht van een stoffige zolder komt.
Les petites filles modèles die voor haar poseren horen meer thuis in de wereld van Lewis Carroll en in de mythologische fantasieën van Julia Margaret Cameron dan in de moraliserende romans van de Comtesse de Ségur.
Zij zijn geen onschuldige kinderen meer, nog geen vrouw maar zich reeds bewust van hun attraktieve charmes. Als Reverend Dodgson hen zo zag spelen zouden ze hem wel bevallen zijn !
View, Salon View, catalogue, Bruxelles, 1987.
Née en 1948 à Bolestraszyce (Pologne). S’installe en Belgique en 1958.
1969-72 : Etudes de photographie à l’institut Supérieur des Beaux-Arts saint-Luc (Liège). Vit à Retinne. Depuis 1973, nombreuses expositions personnelles et collectives à Cologne, Bruxelles, Anvers, Paris, Rochester, Boston, Milan, Liège, Eindhoven, Montpellier, Gand, Sarrebourg.
Geboren in 1948 te Bolestraszyce (Polen).
Woont in België sedert 1958.
1969-72 : Studeert fotografie bij het Institut Supérieur des Beaux-Arts Saint-Luc (Luik). Woont te Retinne. Sedert 1973, meerdere individuele tentoonstellingen te Keulen, Brussel, Antwerpen, Parijs, Rochester, Boston, Milaan, Luik, Eindhoven, Montpellier, Gent, Sarrebourg.
Ondanks de verantwoordelijkheid – maar ook het plezier dat zijn er aan heeft – als echtgenote en als moeder is Lucia Radochonska een kind gebleven op zoek naar de zachtheid van haar eerste levensjaren in haar geboorteland Polen.
Vóór zijzelf een dochtertje kreeg (momenteel haar lievelingsmodel) heeft Lucia lange tijd Turkse immigrantenkinderen uit haar buurt gefotografeerd. Zij nam hen mee naar de weiden van het Land van Herve omer wat zij noemt « het magische moment te plukken ». Op die manier heeft zij hun gezichten, gelaatsuitdrukkingen en gedrag vereeuwigd in een dekorum dat regelrecht van een stoffige zolder komt.
Les petites filles modèles die voor haar poseren horen meer thuis in de wereld van Lewis Carroll en in de mythologische fantasieën van Julia Margaret Cameron dan in de moraliserende romans van de Comtesse de Ségur.
Zij zijn geen onschuldige kinderen meer, nog geen vrouw maar zich reeds bewust van hun attraktieve charmes. Als Reverend Dodgson hen zo zag spelen zouden ze hem wel bevallen zijn !
View, Salon View, catalogue, Bruxelles, 1987.